ارزیابی روشهای مختلف برداشت برنج در استان گیلان

نویسندگان

1 کارشناس ارشد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت‏

2 پژوهشیار، مؤسسه تحقیقات برنج کشور، گیلان‏

3 استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر، خوزستان ‏

4 پژوهشیار، مؤسسه تحقیقات برنج کشور، گیلان ‏

چکیده

برنج یکی از مهمترین غلات پرمصرف ایران است و نقش مهمی در تأمین امنیت غذایی دارد. باتوجه به ‏‏جمعیت کشور و برای جلوگیری از واردات برنج، کاهش ضایعات در مرحله برداشت ضروری است. چون ‏‏برداشت به روش دستی موجب تأخیر در برداشت محصول و مصادف شدن با باران های آخر فصل و افزایش ‏ضایعات برنج می شود. لذا به نظر می رسد با مکانیزه کردن برداشت برنج این عملیات تسریع شده و ضایعات ‏‏کاهش یابد. چون انتخاب روش برداشت بستگی به عوامل مختلف منطقه دارد برای هر منطقه باید روشهای ‏‏مختلف برداشت در شرایط یکسان مقایسه شوند. برای توصیه بهترین روش برداشت در استان گیلان، روشهای ‏برداشت (دستی، دروگر و کمباین) به عنوان تیمارهای آزمایش و چهار شهر مختلف استان به ‏عنوان بلوک ‏درنظرگرفته شد. پارامترهای ظرفیت مزرعه ای مؤثر، درصد ضایعات کل، درصد ضایعات درو و ‏جمع آوری ‏محصول، تعداد کارگر موردنیاز و هزینه های برداشت تعیین شدند. نتایج نشان داد که تفاوت درصد ‏ضایعات ‏کل در بین تیمارها در سطح پنج درصد و سایر عوامل در سطح یک درصد معنی دار بود (01/0‏‎ < ‎‏P‏). ظرفیت ‏مزرعه ای موثر در برداشت با دروگر بیشتر از ‏روشهای دیگر بود. کمترین درصد ضایعات کل مربوط به برداشت ‏با کمباین (92/1 درصد) بود. هزینه های ‏برداشت به روش دستی 1/95 برابر برداشت با کمباین و 24/2 برابر ‏هزینه برداشت با دروگر بود. در روش ‏دستی 3/98 درصد هزینه های برداشت مربوط به مرحله درو و جمع آوری ‏محصول بود. در زمین هایی که ‏عملیات یکپارچه کردن اراضی انجام شده استفاده از کمباین و در سایر اراضی ‏با مساحت کمتر استفاده از ‏دروگر توصیه می شود. ‏

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Evaluation of different rice harvesting methods in Gilan province

نویسندگان [English]

  • Hossein Hassan jani 1
  • Maryam Hosseini 2
  • Nosratollah Khadem alhosseini 3
  • Mohammad Reza Alizadeh 4
چکیده [English]

Rice is one of the most important staple cereals‏ ‏in Iran and has a main role in providing ‎the food ‎security. Harvesting by hand postpone the rice harvesting stage, and facing late season ‎rainfall, and increase of yield losses during harvesting. To determine the most suitable ‎harvesting method in Gilan, three different harvesting methods (by hand, harvester and ‎combine) were considered as treatments ‎and four different cities as blocks. The effective farm ‎capacity, percent of total losses, ‎percent of harvesting losses, number of workers and harvest ‎costs were determined. ‎The difference of percent of total losses and other ‎factors were ‎significant in different harvesting methods. ‎Effective farm capacity in harvesting with harvester ‎was more than other methods. Harvesting by combine had the lowest losses percent (1.92%). In ‎harvesting by hand 98.3 percent of harvesting costs were ‎related to harvesting and collecting of ‎crops. In lands that have been ‎consolidated, using combine and in small scale the use of ‎harvester are recommended. ‎

کلیدواژه‌ها [English]

  • Combine‎
  • Costs
  • Harvester‎
  • Harvesting losses
  • Rice harvesting